اقدام خودجوش خانم های زنبور

اقدام خودجوش خانم های زنبور

با شنیدن نیش زنبور چه احساسی به شما دست می دهد؟ شاید شما هم جزو آن گروه از

افراد جامعه هستید که نسبت به نیش زنبور حساسیت دارید و اگر زنبور شما را بزند یا

بگزد دچار حساسیت شدید می شوید؟ و شاید هم دچار حساسیت نمی شوید ولی درد ناشی

از گزش زنبور برای شما غیر قابل تحمل است. در هر صورت از شما دعوت می کنیم که این مطلب را بخوانید:

همه ساله هزاران نفر در جهان توسط زنبور گزیده می شوند. سر و دست و گوش و

 چشم جاهایی هستند که زنبورهای عسل گرامی علاقه بیشتری برای گزیدن آنها دارند.

اقدام خودجوش خانم های زنبور

 البته زنبورهای عسل خود به خود و به طور خودجوش اقدام به نیش زدن شما نمی کنند

 معمولا اشکال اولیه از ناحیه انسان است که به این حشرات زیبا و مفید می خواهد آسیب برساند

 و خانم زنبورهای  محترم هم برای دفاع از خود و جامعه منظمشان و خانه مترقی شان که

همان کندو است اقدام به نیش زدن می کنند. علت اینکه گفتیم خانم زنبور به این خاطر است

که از میان زنبورهای عسل، زنبورهای نر فقط درون کندو هستند و ما هیچ وقت آنها را نمی بینیم

و اصلا نیش ندارند و نمی توانند نیش بزنند ولی زنبورهای عسل که ما هر روز می بینیم

همگی ماده هستند و این خانم زنبورها هم بسیار غیرتی هستند و اگر سربه سر آنها بگذارید

 باید نیش آنها را تحمل کنید. خانم زنبورهای عسل هیچ علاقه و عشقی به نیش زدن شما ندارند

 چون در اثر نیش زدن معمولا جانشان را از دست می دهند. علت این مسئله این است که نیش

 زنبور که وارد پوست شما بشود دیگر نمی تواند از پوست شما خارج شود و درون پوست شما

گیر می کند و نیش و قسمتی از کیسه زهر زنبور روی پوست شما جا می ماند و همین مسئله

باعث مرگ زنبور عسل می شود. البته زنبورهای وحشی مثل زنبورهای زرد که دشمن زنبورهای عسل

هم هستند می توانند پس از نیش زدن، نیش خود را از پوست خارج کنند و به این خاطر خطر مرگ برای

آنها وجود ندارد.

زنبورها چهار دسته اند

از میان 20 هزار گونه زنبور که در دنیا وجود دارد برخی از گونه ها عسل تولید می کنند

 و نیش نمی زنند و برخی هم عسل تولید می کنند و هم نیش می زنند و برخی دیگر نه عسل تولید می کنند

 و نه نیش می زنند و یک سری دیگر از زنبورها عسل تولید نمی کنند ولی نیش می زنند و سعدی شیرازی

خطاب به این دوستان محترم سروده است که:

 زنبور درشت بی مروت را گوی

باری چو عسل نمی دهی نیش مزن

اما زنبورهای عسل محترم یک نکته را نمی دانند و آن نکته این است که بشر دوپا از نیش زنبور برای درمان

 برخی از بیماری ها استفاده می کند. اگر زنبورها این نکته را می دانستند هرگز انسان ها را نیش نمی زدند

و جانشان را از دست نمی دادند (به عبارت بهتر جانشان را از نیش نمی دادند چون جانشان از دستشان خارج

 نمی شود بلکه از نیششان خارج می شود). در این مورد برخی انسان ها دفتر و دستک و دکانی برای خود درست

 کرده اند و نام آن را زنبور درمانی گذاشته اند و هر مریضی که داشته باشی پیش آنها می روی و آنها هم یکی

 از خواهران زنبور را از قوطی در می آورد و روی جایی از بدن شما می گذارد و زنبور نیش می زند و

زهرش را به شما می ریزد و خودش به سرای آخرت می شتابد. ظاهر قضیه این طوراست که این

 زنبور درمانی در آسیای شرقی طرفدار دارد.